ضرب المثل های محلی سوادکوه و مازندرانی(4)
** اتی که تسر دکته، دابوی شالِ سر نکِته
** اش رِ ورْفِ روز کشِننّه
** کوزِ پشت رِ چو نخوانه، تیمِجار چه شونه
** اشِ ره کشمه، پلنگ ره دار کمه
** پلنگِ لاش سر ارمجی، تن نشونه
** تی شی شال بوهه، ته آرد گوآل بوهه
** خی کله، خی عملِ انه
** این هوای دله، خی تیمِجار نشونه
**تِه جنّ ورگ بخرده
** تلاکته، بورده شالِ پیشواز
** شالی که ماهی بخرِده، دِریو رِ میون کنه
** کچیک خی وراز وونه، کچیک رو هراز وونه
** وگ، کَوَز دوش هیته
** ورگ دکته صد تا ره، بورده مِ اتا ره
** ونه شیر، شکار هکنه، شال بخره
** ورگ بزو، شالِ سِ دکته
** اتا مرغنه بکرده، اونهم بی زردی
** بوتمی خرس کدخدائه، نَونسمی خرس خی خدائه
** بوتنه که: خی وچه زنه یا مرغنه کنّه؟ بوته: از این حرامی هرچی بوّی، بر اِنه
** تِه پِر سَرین، لرگه کتین بیه، اسا کینگ بن سِ بالشِ قو خوانی
** تشی کِلی سر، باغ بیتی؟
** سنگ شِ سنگ رج دارنه، گسفن شِ دیما
** شال، پوسه کلا رِ گیر بیارده
** شالِ دس، گو بتیم بسپرسی؟
** شال رِ بَوتنه: تِ دو چنّهِءِ؟ بوته: ون بوینم پشتِ سر تو چنّهءِ؟
** شالِ بوتنه تِ گواه کیه؟ بوته: مِ(مه) دِم
** شالِ شکار شونی، شِرِ اسلحه دار
** شال که چشته بخرده، دریوکنار رِ چش اینگنّه
** شلِ ورگ روزی، راه دره
** شو سیو، گو سیو
** گسفن هرچی لاغر بوشه، شی می سر خسنه
نظرات شما عزیزان: